Nehalennia, vergeten vrouwenerfgoed hervinden in motieven

Nehalennia vergeten vrouwenerfgoed Verhalen en Herinneren

OORSPRONKELIJKE VROUWEN WIJSHEID LIGT IN ONZE GENEN OPGESLAGEN

Dansend vertelt Nehalennia haar verhaal aan mij en dansend kan ik iets van haar betekenis vormgeven. Haar verhaal vertelt mij van belangen, van verlangen, van herhalen, van waarborgen, van telkens weer opnieuw geboorte geven en van immer in de al-tijd zijn. Via dans en lichaam, keer op keer in herhaling, schil voor schil opent de betekenis van Nehalennia zich in mijn leven.
Mijn eerste dilemma toen ik in 2004 over de Godin Nehalennia wilde schrijven was, hoe vertel ik in zwart witte letters, in nullen en enen, haar verhaal. Het zwart op wit, causaal en rechtlijnig geordend betoog dat kennen we, herkennen we en kunnen we lezen. Zodra een verhaal gesponnen of geweven wordt, waar herhalingen ons toestaan dat we van de ene laag naar de andere glippen, lijken we te dwalen. Juist dit dwalen, dit reizen, dit niet weten, het toestaan dat er vragen komen. Het herhalen brengt verhalen zoals in de oude orale tradities. Juist het niet compleet zijn en niet de oorzaak en gevolg als leidraad nemend, is de kunst van vrouwen vertellingen, verhalen in spiralen: het vraagt een meesteres van de taal. Kan ik je meenemen op mijn vleugels naar herstory (haar verhaal)? Ik dans, dicht, ontdek, dwaal, ontmoet en verwonder. Volgen kun je me vaak wel en soms niet, ik verlicht en verschijn: wellicht word je wakker in je eigen verhaal. Herstory ver-haalt oude vrouwen wijsheid, die in onze genen opgeslagen ligt. Het vraagt van ons een andere staat van zijn, van gewaarworden, ervaren, achter sluiers schouwen, van verborgen wijsheid opdiepen, van ver-tellen. Het vraagt van een ieder om in een proces te gaan, zelf naar het lichaam te luisteren en van daaruit waarachtig te zijn en in het licht te gaan staan.
Nehalennia’s verhaal speelt nog altijd een rol in elke vrouw van nu.

43 Diadans les op Matralia 11 juni - Navel, borduren van motieven.

Matralia 11 juni een Romeinse feestdag voor vrouwen die geen kinderen gebaard hebben , Zij geven hun levensenergie anders vorm. Graag herinneren vandaag we de autonome vrouwenbeelden die ons stimuleren in de betekenis van autonome authentieke belangrijke vrouwen in ons vergeten #vrouwenerfgoed. . In Europa Slangengodin, Catal Höyuk en Hacilar, verhalen van Nevelen van Avalon , Morgan maar ook hier in Nederland met @Nehalennia en @Tanfana

Een Diadansles- De dans van de Navel en de betekenis van het in borduren van motieven in het familie kleed. Van oudsher borduren dochters hun trouwuitzet met spreuken voor een welvarend huwelijk en dat wil vaak zeggen vruchtbaar. Vruchtbaar leven hoeft niet altijd aan kinderen gekoppeld te zijn.

De Navel is het (lit)teken van dat we geboren zijn. In de navelstreng zit stamcellen waar we uit zijn opgebouwd. Het is onze eerste voedselbron en onze verbinding met de placenta, en de moeder. Borduren was van oudsher het inbrengen van betekenisvolle wensen of intenties. Met deze dans borduren we betekenis in de dans.
Suzan van der Voort danst mee op deze 11 de juni en zingt een lied vaan Nehalennia

Meer is te vinden op diverse video's hieronder over Nehalennia en Tanfana , de facebook pagina van Nehalennia pf op www.beweegreden.org VergetenVrouwenErfgoed.

Anneke Wittermans en Suzan dansen 11 juni 2020 voor Matralia op verschillende plaatsen er zijn verschillende video's gemaakt.

www.beweegreden.org en www.diadans.nl voor meer informatie

Matralia11 juni Romeinse feestdag voor vrouwen die anders creëren dan ba...

Miskramen, abortus zijn alle eeuwen de bijna onbesproken rouwprocessen van de vrouw. Jouw grootmoeder kan gedacht hebben, laat het baren godsnaam stoppen, zoveel verdriet van de niet gekomen kinderen, kan ik niet dragen. En dan 2 generaties verder komen de kinderen niet vanzelfsprekend. Deze performance gaat over het verdriet van de kinderen, die eerder zijn gegaan dan de moeders achter  haar. In de buik of later als kind heel vroeg sterretjes geworden. 


Met ’Ode aan de laatste van de vrouwenlijn’ eren we vrouwen die geen bloedeigen kinderen ter wereld hebben gezet. Juist deze laatste lijners betekenen en hebben altijd veel betekend voor de gemeenschap. Zij waren nonnen, leraressen, verpleegsters of wetenschappers, dichteressen, danseressen of vrouwen van genoegens. In dit filmpje de vrouwen die zorgen voor een goede Overtocht, kraamverzorgsters of stervensbegeleiders, vrouwen die helpen met oversteken zoals Nehalennia, vrouwe van Schouwen en Tanfana van de Tankenberg en Externsteine
Matralia en of Matuta de godin van het morgenlicht. Feestdag universele moeders Matralia (11 juni) is een feestdag voor vrouwen die biologisch kinderloos zijn, maar die wel geestelijke en symbolisch kinderen op de wereld zetten door met al hun ideeën, hun inzet en hun energie de wereld beter te maken. Matralia of Matuta is een Oud-Italiaanse godin van de ochtend en het morgenlicht. Bij het roodgekleurde dageraad bracht ze dagelijks de zon voort en begeleidde hem op zijn reis door de hemel. Ze was tevens de beschermster van de pasgeborenen zoals ook Tanfana kindertjes begeleidden . Ze was ook godin van de zee en de haven. Zoals ook Nehalennia is, godin van de ee is. Aan Matuta werd geel gebak geofferd, testuacium ('potgebak'), dat werd gebakken in een aarden pot. De eerste gebeden van de vrouwen gingen uit naar hun neven en nichten, en dan kwamen hun eigen kinderen(wens) aan de beurt. De vrouwen brachten een offer van bloemen, en ze droegen de kinderen van hun verwanten, om de bescherming van de godin te vragen.
Anneke Wittermans: poëzie en choreografieën,
Suzan van der Voort: compositie en zang.

Matralia11 juni Romeinse feestdag voor vrouwen die anders creëren dan baren Video 3 in het bos #Epe

Obiero met de stroom mee Diadans les

Obiero geeft tijd om te luisteren naar de stroom, het kabbelen van water. Neem de tijd voel de stroom, luister naar de beweging en vind vormen die welzijn dragen.

Ayub Ogada inspireert me . Zijn CD die ik uit het rek viste ergens in de periode 1992-1996 inspireert en blijft me boeien. In al de 25 jaar erna heb ik gezocht waar Ayub meer zijn composities zingt ( Celtic CD en NBlazers Essemble) . Musici kunnen me naar andere sferen brengen en me uitnodigen dansen te choreograferen. Dit nummer is tijdloos mooi elke keer weer, wakker in de voeten anders val ik bijna dansend in slaap. Juist dat enen moment van oprichten scherp en verfijnt houd me wakker en alert.

Ooit zongen we op Keta 1998 om de armen in te studeren 'Hij kijkt om het hoekje, daar is hij niet! Hij zit aan het fruit" en hebben enorm gelachen sindsdien zing ik soms deze tekst tijdens het instuderen.