12 heilige nachten:
een gelegenheid om het voormoederveld te verschonen
-laatste lijner in het licht plaatsen
-SintLucia legende, zij weigerde te trouwen, wilde eeuwig maagd zijn
-12 bespiegelingen voor de 12 heilige nachten, het
licht keren in de laatste van de lijn
Mysterie van de vrouwenlijn
De lijn van voormoeders is nog nimmer onderbroken en gaat helemaal terug naar
de eerste oermoeder. De laatste van de vrouwenlijn hecht de vrouwenlijn af, kiest
een leven met andere zingeving, zij kan de vrouwenlijn bevrijden. Laatste lijners
pionieren een ander leven.
Kan ik de vrouwenlijn bevrijden, verlichten uit haar
eeuwige keten moeder/dochter?
Het benoemen van
de namen en talenten van mijn moeder, onze voormoeders, werpt nieuw licht op mijn
eigen bestaan. De voormoeders hebben geïnvesteerd in mijn bestaan, zij hadden
in hun tijdsspanne zelf minder vrijheid en geen keus over moederschap, kinderen baren was traditioneel vanzelfsprekend
en essentieel voor het voortbestaan. Het leven van onze voormoeders was
complex, ziektes, kindersterfte, moeders die in het kraambed stierven, armoede
en honger. Dat maakte het leven niet eenvoudig. Het is best mogelijk dat de
voormoeders wensten dat het kinderen krijgen zou stoppen. De laatste lijner die
nu leeft, is opgegroeid met wellicht de veronderstelling: opgroeien, trouwen en
kinderen krijgen. Nu leven wij in een andere tijd met andere mogelijkheden. De
laatste lijner leeft met keuzes, heeft beschikking tot voorbehoedsmiddelen, kan
economisch zelfstandig leven. Zij bezint zich, bouwt haar leven langs andere
maatstaven, zij vernieuwt de zingeving van het leven en heeft nieuwe beelden.
Als kinderen niet komen kijkt zij opnieuw naar haar leven.
Elk mens is uniek. Elk leven,
spirit en ziel zijn uniek. Het lichaam is een levenslange permissie, geschonken
bij de conceptie, toen de eerste eicel en het spermatoïde samensmolten. Mijn
moeder kiest mijn vader om zijn unieke potentie en vitaliteit. Mijn vader
verkiest de unieke bedding van mijn moeder voor haar draagkracht en
levensenergie. Hun samengaan maakt mogelijk dat ik met mijn leven een nieuwe
potentie aan de vrouwenstamboom toevoeg.
De eicel
waaruit ik geboren ben, droeg mijn moeder al meer dan 27 jaar in haar ovaria,
voordat zij met mijn vader vree om mij te ontvangen. In haar baarmoeder, eicel
met cytoplasma, ben ik gedragen en
gevoed door de placenta, omringd in haar
water draag ik voormoeders informatie in mijn mtDNA. Genetische DNA ontvang ik
van beide ouders met evenveel chromosomen. Het sperma wordt vers gemaakt, is
niet ouder dan 3 weken en is droog materiaal, puur genetisch. Mijn vaders moeder
mtDNA zit net achter de kop van het zaad, bepaalt de snelheid van zijn zaad, de
staart en het mtDNA breekt af bij de conceptie. Snelheid factor voor
vruchtbaarheid van zaad.
Alle vrouwen van
de vrouwenlijn hebben in hun ovaria de eicellen gedragen waaruit onze
voormoeders geboren zijn, zij vormen een doorlopende ketting van levensenergie
(gegenereerd door het mtDNA). Het mtDNA, de energiefabriek van alle cellen
ontvangen we voor 99,9% van de vrouwenlijn. Het mtDNA genereert energie om te
functioneren, om te manifesteren. Dit komt via de vrouwenlijn. Kan ik sporen
vinden in mijn bestaan, waarvan ik oplicht, waar ik in een vrije energie flow
terecht kom? Is dit wellicht in wezen ook leef-plezier van mijn voormoeders? Het
herinneren waar deze vrije energiestroom zich laat zien, is wellicht een
signaal van leef-energie van de voormoeders.
Overdracht via licht bevrijdende positie van de laatste lijner
Suzan van der Voort zingt
Onderbelicht of overbelicht
In de afgelopen eeuwen
hebben de laatste lijners in de schaduw van mensen met kinderen gestaan. De
laatste in de lijn positie is onderbelicht. Kleinkinderen zijn zo
wonderbaarlijk, zij krijgen alle aandacht en trots. Grootouders stralen als er
een nieuw licht aan hun leven wordt toegevoegd.
Moeders zeggen bij de training Ode aan de laatste van de vrouwenlijn:
mijn dochter voelt zich niet in de schaduw staan, zij heeft hier geen last van.
De moeder komt de week daarna terug met: ik heb met mijn dochter gepraat, wat
een verhelderend gesprek. We hebben elkaar echt gesproken, we hebben gelachen
en gehuild. Ik wist niet dat mijn dochter regelmatig gebukt ging onder de non
communicatie van kinderen krijgen of niet krijgen. Ik hoorde nu pas haar pijn,
het oncomfortabele verzwijgen, niet kunnen spreken over toekomst zonder of met
kinderen, bovendien het niet zichtbaar
kunnen zijn in haar maatschappelijke successen. Waar mag ik trots op zijn?
vraagt mijn dochter zich af.
Evenzo kunnen moeders het onstuimige vitaliserende proces van grootmoederschap
ontberen. Zij kunnen het gesprek nalaten over hun verlangen te spreken om de
tinteling van de vernieuwing door de komst van kleinkinderen te ervaren.
Overbelicht
Soms wordt het
leven van een laatste lijner overbelicht. De pijn of het ongemak, het niet
kunnen aanzien van de ongewisse toekomst, maakt de omgeving van de laatste
lijner voorzichtig. Zij zien het andere leven, met alle ongemakken. Dit is
ingewikkeld om aan te zien voor o.a. ouders. De schelle werkelijkheid kunnen
zij niet verdragen, dus wenden zij hun ogen af. Zij zien het quasi onbezorgde
vrije leven aan de buitenkant en vinden dit aspect van geen kinderen krijgen in
hun diepste zielenroerselen schrijnend (en wellicht egocentrisch). Hierin
vergeten zij dat de laatste lijner zichzelf regelmatig moet opbeuren.
Terugkerende vragen naar zingeving
Laatste lijner
vraagt zich af: wat doe ik ertoe? Wat is de zin van mijn handelingen? Ik besef
dat ik mezelf mag erkennen en waarderen, mijn eigenwaarde eruit lichten en
tonen! Ik hoop dat mijn ouders mij kunnen zien, erkennen dat ik gelukkig ben
met waar ik nu sta, dat ik mooie ontmoetingen heb, bijzondere gesprekken,
buitengewone vriendschappen.
Het lijkt wel of mijn
ouders zich dit niet kunnen voorstellen. Ik wil graag dat ze me zien en mij
erkennen. Hoe ik het ook probeer te vertellen, meestal hebben ze er geen oren
naar. Of ze zeggen als ik trots mijn successen benoem: pas op weldra loop je
naast je schoenen!
Kan ik het licht en het verfrissende, bloeiende
leven zijn om de vrouwenlijn te bevrijden?
Kan ik mijn leven
positief in het licht plaatsen?
Langzaam leer ik me verzoenen
met het leven. Daarin de steun ervaren van mijn familie vraagt communicatie,
respect en hercoderen van eerdere beelden. Laatste lijners herstellen
zich van allerlei ongemakkelijke situaties, waar de meeste van hun dierbaren
geen weet van hebben. Het leven is niet maakbaar, kinderen kun je niet nemen,
zij komen als een geschenk of opgave. Iedereen wil wel in het volmaakte plaatje
terechtkomen, maar de meeste mensen geven het leven uiteindelijk een andere
invulling.
Vrouwen die de laatste van de lijn zijn schenken vrijwillig
De laatste in de lijn kan een bijzondere invloed hebben op de kinderen in
haar omgeving. Juist omdat het geschenk, de aandacht en de betrokkenheid door
haar vrij gegeven en vrij ontvangen kan worden. Zij geeft niet via het water in
de cellen haar invloed. Haar overdracht is zowel bij het geven als nemen vrijwillig.
Terwijl moeders aan dochters automatisch hun invloed overdragen,
binnendoor via de eicel, kunnen deze vrije vrouwen een toegevoegde waarde
aanreiken voor de kinderen in hun omgeving (denk aan adoptie, onderwijs,
zorgtaken, buren, neven en nichtjes.)
Traditioneel worden randen mooi afgewerkt met extra aandacht zoals we dit
kennen van de klederdrachten en kanten randen van kleding uit vorige eeuwen.
Uren van verfijning worden hieraan besteed. Zo hechten de
laatsten van de lijn de bloedband van de vrouwenlijn af: ze verfijnen de rand
met fijn geklost of geborduurd kant.
Anneke en Suzan geven
trainingen en lezingen voor laatste lijners, dochters, zonen en moeders om deze
specifieke processen handvaten te geven
Anneke Wittermans Youtube Diadans diadans@planet.nl 06-15081719
Suzan van der Voort Youtube zang
(heeft de gedichten van Anneke gecomponeerd tot liederen)
www.annekewittermans.nl
Vrijgeven, vieren van
verbintenissen IBSN 9789088400810
Ode aan de laatste van de
vrouwenlijn Erken latente talenten ISBN 978 90 830700 7 0 8-3-2023
Een
boek voor dochters, zonen, moeders en grootmoeders.
Hardcover, full colour, 320 pagina's, met gedichten, vragen, teksten en
anekdotes en kunstzinnige beelden.
Boek
bestellen: maak het bedrag over op IBAN
NL84INGB0003768025 tnv A.S. Wittermans
met vermelding van naam en adres en stuur een mail diadans@planet.nl bij verzenden adres
postcode plaats
€28.- (exclusief verzenden €7,- NL )= €35.-
Boek versturen naar België, Frankrijk of Duitsland €9,- €9,90 met Track en trace
Midwinter het feest van het
terugkeren van het licht
Sint Lucia legende:, zij
weigerde te trouwen, wilde eeuwig maagd zijn
Het Luciafeest wordt gevierd
op 13 december, de naamdag van SintLucia. De heiligenleven van SintLucia staat
vol met aan haar toegeschreven wonderen. De naam Lucia komt van het Latijnse
woord voor Lux wat licht betekent: doordat de juliaanse kalender drie
schrikkeldagen per vier eeuwen teveel telt, verschoof de kortste dag langzaam
naar voren, zodat deze vanaf de 14e eeuw niet op 21 december, maar op 13
december viel en daarmee precies samenviel met de feestdag van SintLucia. De
legende van SintLucia: zij wilde zich niet conformeren aan een huwelijk. Haar
straf: werken voor een bordeel, weigerde Lucia en haar brandstapel vatte geen
vlam. Een martelares is Lucia, die op wonderbaarlijke wijze bleef zien, zonder
haar ogen. De heilige Lucia vertegenwoordigt de symboliek van de
winterzonnewende: de overwinning van het licht op de duisternis.
De traditie in Zweden van
het LUCIA FEEST is dat er vroeg in de morgen meisjes in witte kleding met een
rode sjerp en met kaarsjes op hun hoofd het gezin en ouderen wekken en eten
brengen.
Lichtlijnen verschijnen
Anneke Wittermans 24-6-2022
Suzan van der Voort zingt
Twaalf bespiegelingen voor de heilige nachten voor alle
dochters, moeders, zonen en vaders.
In de drie midwinternachten wanneer de zon even stil staat kunnen we onze
voormoeders herinneren, ons verzoenen en de verouderde beelden verhelderen en
verschonen. Elke nacht staat voor een maand. Je kunt de opdrachten de komende
12 maanden uitvoeren.
De eerste nacht van de twaalf heilige nachten is de
Moedernacht.
1.
Herinner mijn moeder, oma,
overgrootmoeder, schrijf van deze voormoeders de volledige namen op. Plaats indien mogelijk
een foto of een bidprentje. Maak een bedding van liefde: ik dank de
investeringen van de voorouders die mijn leven mogelijk hebben gemaakt. Ik maak
ruimte in mijn hart. Ik verschoon en verhelder het beeld van mijn voormoeders,
plaats hun investering in de stamboom in het licht.
- Brand
een kaarsje of plaats een bloem/schelp, lichtbol, kristal bij de
voormoeders.
Beschouw de levens van de voormoeders, zie de complexiteit, erken hun vermogen om te overleven. Luister en hoor met mededogen naar de levens die mijn leven mogelijk hebben gemaakt. Herschrijf of hercodeer verhalen en beelden van de voormoeders om hen oprecht te erkennen in hun investering en hen te achten in hun bestaan. - Creëer.
Kook of bak een favoriet recept van één van de voormoeders, herinner de
smaak, tast, muziek, gesprekken, geniet van het herinneren van het
voedende. Nodig de voormoeders uit
om dichterbij te komen.
- Vorm. Beeld, schrijf, dicht, teken, borduur, schilder, waarin ik de voormoederlijn erken, roep hen aan om mijn kunstwerk te aanschouwen. Beschrijf: een talent, een kwaliteit of een schoon verhaal van mijn overgrootmoeder, grootmoeder, of moeder en erken een talent van mezelf. Zie hoe de talenten elkaar versterken of elkaar in goede zin uitbalanceren.
- Verwarm
de verbindingen.
Ik verbind me met de vrouwenlijn, nichtjes, zussen, tantes, moeders, oudtantes, oma’s, overgrootmoeders, sterrenkinderen met een gouden of lichtgevende draad . - Plaats
een foto van mezelf, erken mijn lichtkracht, creëer een gebaar/kunstwerk,
dicht, schrijf, teken waarin ik mijn talent eer. Start, investeer in
eigenwaarde-kapitaal.
- Zie
de voorouders als lichtpuntjes in de sterren, zij stralen licht, sta toe
dat zij mij zien en mij bijlichten. Ik maak mezelf stralend
zichtbaar.
- Dank
en zegen de voorouders. Laat het beste mij toekomen.
- Ik besef
dat elk levende ziel een sterretje op aarde is.
Ik besef dat ik een sterretje ben, dat ik het bestaan kan verlichten.
Zie wat ik kan doen om de situatie lichter te maken. - Koester
de draden van de vrouwenlijn. Ontmoet een ander en geef oprecht een compliment.
Als het ontvangen wordt voeg ik dit geschenk van ontvangst toe aan mijn eigen-waardenkapitaal.
- Verbonden
met mtDNA van de voormoeders, de energiefabriek in alle cellen, ik erken de
levensenergie en vier samen met mijn voormoeders dat wat ik hierin bevrijd!
